Pluma at Papel

Parang ang sarap lasapin 

ang naulanigan

ang mga katagang

iyong bibig mo'y isinilang,

nalilok ang balintataw sa aking isipan

at tila nagdidiwang 

ang aking kalooban.

Magandang tapunan ng tingin 

at pagmasdan

ang mga natala  sa bawat litanya,

Ngunit may nagkukubli pa lang dilim

sa likod ng iyong malaanghel itsura

diwatang postua

... bitbit ay patalim

nakayurak sa akin...

Batid  mo’y hindi sakit ang inuukit

ang iyong minaskarahang hangarin,

Isang signo nagbabadyang wasakin

ang naghihimutok na damdamin.

Pero hindi kami dunong pinagkaitan

para  sa layon mo'y maging sunusunuran,

Hindi namin kailangan ng mga panggalang,

Para lang maranasan ang ganap na paglaya.

Sapat na ang pluma at papel... 

panulat bilang aming sandata,

Upang iahon sa sadlak 

at kamatayang paghihirap...

Hanggang Kailan Ko kayang Maghintay?

Maghihintay ako

hangga't kaya ko

iyan ang pangako ko;

kung 'yun ang gusto mo.

kung ito ang paraan upang matupad

ang ating mga nais.. ang ating mga pangarap. 

Pagmamadali...

sa isip ay iwawaglit pilit

at sa aking pagsuyo

handang harapin ang pagtitiis

gayundin ang paglayo

ng ating mga puso.

Lahat ng ito'y aking kakayanin

lalabanan ang anumang suliranin.

Liwanag na likha ng wagas na pag-ibig

na mula sa ating mga puso

ay matatanaw.

Magsisilang ng apoy... ilalapat sa sulo

sanhi ng lagablab ng ating damdamin.

talang magbibigay liwanag

sa puso kong puno ng bagabag... ng mga paghihirap

dahil sa pangungulila sa iyo..

Ikaw ang katuparan ng pangarap

Ikaw ang aking buhay

at hanggang sa huling sandali

maghihintay ako,

Maghihintay ako

sa iyo Mahal ko.

Hangga't kaya ko...

Ulagang Pag-ibig

Aling pag-ibig pa ang hihigit kaya

ganoong ikaw babae ang sinuyo

ikaw ang lumuluha ng siya'y lumayo?

Aling pag-ibig pa ang hihigit kaya 

ganoong ikaw ang kaniyang kasama

iba naman ang iniisip niya?

Aling pag-ibig pa ang hihigit kaya

ganoong pinaghinta ka

pinaasa sa wala?

Aling pag-ibig pa ang hihigit kaya 

ibinigay mo na ang lahat

lahat ng iyong pagmamahal

ngunit sa paningin niya'y kulang pa?

Aling pag-ibig pa ang hihigit kaya

ganoong pinagseselos ka na

ganoong pinaaalis ka na

ganoong sinasaktan ka na

...nakangiti ka pa...

Dunong

Dunong

ni Nicolas Completo Gaba Jr.

“Mas mainam pa ang aging marunong, alam ang tama at ito’y ginagawa. Kaysa sa maging matalino, alam ang tama, hindi ginagawa…”

Pop. Sixer Sitjar

Hindi ko magawang magbitaw ng pasasalamat

sa mga Kastilang sa kitid ng talino sa amin daw ay nagmulat

sa dila ng mga pantas

dunong at karunungan ang bulalas

sa baluktot na sistema ng edukasyon

nasaan ang mabuting hininga

yaong sa baya’y magsusulong

ang mapagkanulong mga salitang anghel

humuhukay… naghehele sa saloobin

na sa sariling baya’y nagpapanggap na alay

ang edukasyon na sana’y magpapatid uhaw

sa mga personang nakikidigma

inalipin ng kamangmangan

binulag ang tama at nasang katotohanan

kaya ang pinangangatawanan hindi wastong katwiran

pinangingibabawan ng palamuting dangal

ang kalingang ipinangangalndakan

sa pagluhod ng araw

banaag ang panlilinlang

wasto ang turingan

ang kamangmangan’y isang kaalipinan

subali’t mas nanaiisin ko ang maging alipin

kung hai’y maling pilosopiya… maling mithiin

ang sa aki’y ipalalasap at padiktang ipangasab.

Elehiya ng Pahimakas

Lubhang kaylupit ng iyong Disyembre
umaalingasaw ang amoy ng kalawang
ng mga baril; nakaungos sa iyo
lalong lumamig ang amihan,
ang luntiang mga damo'y dinilig
ng dugo at luha mula sa busilig
lumuluha; nagluluksa ang taumbayan
sa pagpaslang na nasaksihan
nalagutan ka ng hinanga
nakalayaan nitong aping bayan
ang iyong ipinagdarasal
isang hamon sa kabataan
na ang pag-asa sa kinabukasan
sila ang iyong hinabilinan
sinagot mo ang bugtong
ng kalapastanganan...
tinugtog mo ang sonata
ng paglaban sa kabuktutan
ngunit sa walang dugong
dumdanak na paraan
ang plumang iyong pananggalang
tila talim ng isang kampilan
tinawid mo ang mapanganib
na banwa ng kadkilaan
at nadama ang epidemya ng kasawian
subali't ito ay iyong naungasan
ng iyong mga pagpaparayang
kapwa mo Pilipino ang inaalayan...

*alay sa ika-150 taong kaarawan ni Doktor Rizal

I Inspired the World I (First Challenge"

"I Inspired The World I"

Nestle

Prinsipyo

Nakakulong ako nagyon sa lumipas na kahapon

naghihikahos sa galit

nagbubunsod ng digmaan ang aking kalooban

pilitin ko man ang ito'y takbuhan

batid kong walang patutuguhan

iginapos ng tanikala ang aking katawan sa sukdualang kabuktutan

sinusunog ang aking kaluluwa

ng aninong sa ulo'y may pilak na korona

inuod ang aking lakas

sa mga bato sa gulod doo'y wlang habas na inihampas

tigang na ang bintana ng aking kaluluwa

wala ng luha ang nais kumawala

ang gasgas kong mga tuhod ay nangangatog

nang ang aking prinsipyo, ako mismo ang nilunod...

-Lo-cin Aba Jr.-

Halimaw

Humayo ka sa naghihikahos mong bayan

habang dala-dala ang sulo ng pag-asa

sa lalim man ng sugat ng embalsamado mong katawan

tinarakan man ng gintong punyal ang iyong nakaraan

nilunod ka man ng iyong kasawian

ulila man ang iyong kaluluwa

ang sulo mong tangan

sa mabagsik na hangin huwag pabayaan

nasaksihan mo man sariling karangalan

ang agawin ng walang tugong paglaban

ang bulong ng kaligayahan

matatamasa, huwag mag-alinlangan

inusig man ang bango mong taglay

palitan man ng baho, yaong amoy patay

ipagpatuloy ang labang iyong kinatatayuan

ang liwanag ma'y sandaling 'di isilang

huwag mong ipalamon ang taglay mong tapang

 sa mga halimaw na panghimagas ay bangkay...

Vizconde

Buhat sa pagluhod ng liwanag 

dala ng bukang liwayway

hanggag sa pangungulila 

nito sa sulok ng kanluran

magkasamang hahagkan 

ang pagsibol ng bagong buhay

sakit man ng nakaraan 

ang sa iyo'y humulma

pinatay ang butihin mong mga anak, 

maawain mong asawa

halika't ating iguhit 

ang idinidikta ng panaginip

hindi kita masisisi 

kung minsang makaligtaan ang langit

sa kapalarang ipinatikim ay pait

at idinilig ang luha 

sa iyong pangungulila

ang ipinaglabang katarungan

hustisyang niluhuran

ngayo'y kinamkam, 

sa magkanong katwiran?

Ama

Ama… ikaw ang aking natirang sandigan

sa anumang oras na ika’y hanap… kanlungan

mga bisig mo ang aking sandigan… kanlungan

sa tuwing lakas sinusubok… pinanghihinaan

nalunod ako sa pangungulila

minsasang nauhaw sa aruga

salamat, sa naging buhay ko’y nariyan

sumaklolo sa aking pangangailangan

batid ko na kung wala ka’y hindi ko nakayanan

mga pighati na aking pinagdaanan

naglugmok na kasawian                      

pasan kong suliranin… iyong pinagagaan

sa paanong paraan kita mapasasalamatan

sa ipinamalas mo sa aking kabutihan

kabutiha’y paano susuklian

aruga at pagmamahal bilang magulang

tunay na pgmamahal mo’y isang kadakilaan

pinopoong langit ikaw nawa’y biyayaan

nang pinagarap mong sa aki’y tagumpay

nang hinagad mo sa aking kaligayahan

salamat ama… salamat…

Tanaga: Pinagsisihang Pagmamahal

Walang propeta ang makapagbalita

ang pagbati ng aking kalungkutan

sa maraming araw na isinilang

na pinagsisisihan kong

natuto pang 

muling magpaalipin sa pagmamahal

ang pusong sa lungkot nabaon;

ikinulong sa matagal na panahon

sa dila ng mga banal

na kumukulam, 

hipnotismo sa katinuan...

Huwag na Lang

huwag mong aminin na mahal mo ako...

huwag mong iparamdam

paulit-ulit na pagsuyo

ang malaks na tibok nitong aking puso

magawa ko kayang makipag-usao sa 'yo

Gayong alam kong ako'y mabibigo?

Ewan ko.

Ewan... Dama ko kasi wala itong patutunguhan

tipong walang katuturan

'yon bang wala lang

Bakit?

Kung ipagpapatuloy itong kahibangan.

Ma-gets mo kaya ako

At ang mga nadarama ko

Sa tuwing magkasama tayo?

Siguro.

huwah na lang

Baka kasi aminin mong

ako'y mahal mo rin.

Para Kay Binibining G.

Naririnig ko ang malulungkot na bulong

mula sa nangungusap mong mga mata

mga matang pinaluha ng kahapon

sugat ng pagmamahal hindi pa din naghihilom...

(Para kay Binibining G. unang bahagi)

muling nanamlay ang langit

kapunapuna...

mangilan-ngilan ang bituing nakasabit

maging ang buwan, hindi magawang mang-akit

lungkot ang sa mukha ko'y nakaguhit....

(Para kay Binibining G. ikalawang bahagi)

'ni ang ngiti hindi magawang mapilit...

hindi mawari kung aagos ang luha

ididilig sa tigang na lupa

lupang pinagtamanan ng bulaklak ng patay

patay na mas makauunawa sa sauliraning aking pasan...

(Para kay Binibining G. bahagi tatlo)

Papaanong ang tunay na pag-ibig ay pagpaparaya

gayong sa pangungulila’y ikaw ang lumuluha

gayong sa kalinga’y ika’y nagmamakaawa

gayong ang hinahangad na pagmamahal ikaw ay wala.

Hanggang Kailan Ko Kayang Maghintay?

Maghihintay ako

hangga't kaya ko

iyan ang pangako ko;

kung 'yun ang gusto mo.

kung ito ang paraan upang matupad

ang ating mga nais.. ang ating mga pangarap. 

Pagmamadali...

sa isip ay iwawaglit pilit

at sa aking pagsuyo

handang harapin ang pagtitiis

gayundin ang paglayo

ng ating mga puso.

Lahat ng ito'y aking kakayanin

lalabanan ang anumang suliranin.

Liwanag na likha ng wagas na pag-ibig

na mula sa ating mga puso

ay matatanaw.

Magsisilang ng apoy... ilalapat sa sulo

sanhi ng lagablab ng ating damdamin.

talang magbibigay liwanag

sa puso kong puno ng bagabag... ng mga paghihirap

dahil sa pangungulila sa iyo..

Ikaw ang katuparan ng pangarap

Ikaw ang aking buhay

at hanggang sa huling sandali

maghihintay ako,

Maghihintay ako

sa iyo Mahal ko.

Hangga't kaya ko...

Ilusyon

Sa mga nangungusap mong mata

walang lungkot akong makita

ngiti mo'y tagapaghilom ng aking lumbay

sa paghihintay ko man

umabot man sa kawalan

kaluluway nakatungayngay

hiraya ang makasama minsan

Alam kong hindi na ako,

alam kong ayaw mo

alam kong inis ang nasa puso mo

hahayaan kong hubdan ako ng katotohanan

na kailanman, wala sa ating namagitan

kung mayroon man; ito'y ilusyon

ilusyong sa puso ko'y lumason...

Ayaw Kong Idilat ang Aking mga Mata

Ayaw kong idilat

aking mga mata

kung makikita nito

kapwa ko Pilipino

nagpapatayan sa isa’t isa

nakalarawan

mga kaapihan

nitong mahihirap na mamamayan

mga harana ng dusa

ang pag-asa gaya

ng isang bangkay

na nilalamay

na maging mailap

sa guhit

ng maruming palad

mga yagit

nakikipagpatintero

sa mga lansangan

kilik ang latang kinalawang

malawak na barung-barong

sa gilid

ng ilog Pasig

matatayog na pagawaan

mga iskinita

at estero

o pugad ng basurero

animo’y alpombrang nakalatag

mga dagok

sa mga api

mga kababaihan

inalisan at isinugal  ng dangal

ipinagpalit

matugunan ang pangangailangan

sampal man

ay katotohanan

mga nakabalandra

at umaalingasaw

na sistema

sa pamahalaan ganap na kapangyarihan

nitong mga kapitalista

langit ang humusga

haranang kinanta

nakaluhod

tikom ang tuhod

nagmamakaawang salat

ayaw kong idilat

aking mga mata

kung ito ang telon

itatampok na opera…